به گزارش روابط عمومی معاونت فرهنگی و دانشجویی دانشگاه علوم پزشکی تهران، دکتر نیکنام ضمن معرفی سوره مبارکه شوری به‌عنوان یکی از سور مکی قرآن کریم که مضامین اعتقادی و خودسازی مسلمانان را مورد تأکید قرار می‌دهد، به دسته‌بندی موضوعی آیات این سوره پرداخت. محورهای اصلی این سوره شامل بیان عظمت وحی، تعریف محتوای رسالت، مسئله رزق و روزی الهی بر بندگان و تبیین اقسام وحی است.

اصول هستی‌شناختی و نفی تشبیه

در ادامه، آیات محوری سوره که اصطلاحاً «غرر آیات» نامیده می‌شوند، به‌طور متمرکز تفسیر شدند. آیه یازدهم، با تمرکز بر مفهوم فاطر (پدیدآورنده از نیستی به هستی و بدون مدل قبلی) و جمله کلیدی «لَیْسَ کَمِثْلِهِ شَیْءٌ» (هیچ چیز مانند او نیست)، مورد بحث قرار گرفت. در این بخش، بر لزوم پرهیز از انسان‌انگاری خداوند (آنتروپومورفیسم) و محدود ساختن کمالات بی‌پایان الهی به قالب‌های بشری، تأکید و این جمله به‌عنوان اصلی تعیین‌کننده در مباحث توحیدی مطرح شد.

تأکید بر استقامت و عدالت در رسالت

سپس آیه پانزدهم این سوره به عنوان محوری برای تبیین وظایف رهبری جامعه و مکلفین بررسی شد. مفهوم «استقامت» در این آیه، نه تنها به معنای پایداری بر موضع، بلکه پایداری بر حق و وظیفه تفسیر شد و بر لزوم اجتناب از پیروی از تمایلات غیرمنطقی و شخصی دیگران در امر دین و رهبری تأکید شد. همچنین، رسالت اصلی پیامبران، برقراری «عدالت» در میان مردم، به عنوان یکی از مهم‌ترین دستورات الهی، برجسته شد.

صبر و غفران؛ از عزم امور

در بخش پایانی جلسه، آیه چهل و سوم سوره مبارکه شوری مورد تحلیل قرار گرفت. سخنران جلسه با اشاره به نیاز مبرم جامعه به فضائل اخلاقی، «صبر و غفران» (بردباری و گذشت از خطای دیگران) را به‌عنوان دو رکن اساسی اخلاق عملی معرفی کرد که به دلیل دشواری، از مصادیق «عزم الامور» (کارهای نیازمند اراده جدی و محکم) شمرده شده‌اند. تأکید شد که گذشت از خطای دیگران، زمینه را برای توقع مغفرت از خداوند فراهم می‌آورد.

تکمیل جلسه با تجربیات شخصی

در خاتمه جلسه، از حاضران خواسته شد تا در راستای رویکرد تعاملی نشست، برداشت‌ها و تجربیات شخصی خود از مفاهیم و آیات سوره شوری را تدوین کرده و ارائه کنند تا در جلسات آتی به بحث گذاشته شوند.